ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: “Ίντριγκες, διαξιφισμοί με χτυπήματα κάτω από την μέση και προβοκάτσια”

Κατά τον κλασσικό φιλόσοφο Αριστοτέλη, τρία είναι τα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ο καλός πολιτικός:

α) φιλοπατρία, δηλαδή ανυπόκριτη αγάπη προς την πατρίδα,

β) μέγιστη ικανότητα για την άσκηση των κυβερνητικών καθηκόντων

γ) αρετή και δικαιοσύνη κατά την άσκηση της κρατικής εξουσίας.

«Τρία δέ τινα χρὴ ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν τὰς κυρίας ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν πρὸς τὴν καθεστῶσαν πολιτείαν, ἔπειτα δύναμιν μεγίστην τῶν ἔργων τῆς ἀρχῆς, τρίτον δ᾽ ἀρετὴν καὶ δικαιοσύνην ἐν τῇ πολιτείᾳ» (Πολιτικά Ε΄ ε΄).

O Πλάτωνας προσθέτει, ότι ο έντιμος πολιτικός δεν πρέπει να διακατέχεται από φιλαργυρία ή φιλαρχία.

«Οὔτε χρημάτων ἕνεκα ἐθέλουσιν ἄρχειν οἱ ἀγαθοὶ οὔτε τιμῆς» (Πολιτεία Α΄ ιθ΄).

Ο ψηφοφόρος της βάσης της Νέας Δημοκρατίας, για την εκλογή νέου προέδρου στο κόμμα, θα πρέπει να λάβει υπόψη του, αυστηρά, τα παραπάνω κριτήρια με τα οποία θα επιλέξει να ψηφίσει συμμετέχοντας στην εκλογή του.

Ποιος λοιπόν από τους τέσσερις υποψηφίους διαθέτει τα παραπάνω προσόντα; Είναι πραγματικά υποψήφιοι για την προεδρία; Μήπως είναι λαγοί; Τι ρόλο παίζουν τα ηγετικά στελέχη της και γιατί αυτή η σιωπή; Μήπως δε θέλουν την ενότητα; Γιατί υπάρχει αυτή η σύγκρουση; Ποιος είναι υπεύθυνός για την διάλυση της δεξιάς παράταξης;

Προβληματισμός και σκέψεις πολλές παιρνούν από το μυαλό του κάθε Νεοδημοκράτη ψηφοφόρου. Ίντριγκες, διαξιφισμοί με χτυπήματα κάτω από την μέση και προβοκάτσια, όπως λένε οι ίδιοι, έχουν επικρατήσει στην μάχη τους για την κατάκτηση της προεδρίας της Νέας Δημοκρατίας. Γεννάται ζήτημα, λαμβάνοντας υπόψη και το πρόσφατο παρελθόν της παράταξης, θα δούμε ότι πάντα σε κάθε ανάδειξη νέου προέδρου της, πάντα υπήρχε διάσπαση. Ένα νέο κόμμα ξεπρόβαλε πάντα από τα δεξιά της. Εξάλλου οι εκλογές, ως σύστημα ανάδειξης, από την φύση τους είναι διασπαστικές. Τώρα φανταστείτε που δεν είναι δύο οι υποψήφιοι και είναι τέσσερις.

Ο προηγούμενος αρχηγός πάντα ήταν και είναι αυτός που εγγυάται την ομαλή διεξαγωγή της μετάβασης της ηγεσίας του κόμματος στον νέο αρχηγό και διασφαλίζει την ενότητα. Έγινε αυτό; ΟΧΙ

Η διάσπαση είναι προ των πυλών και την εγγυάται ο πρώην πρόεδρός της Αντώνης Σαμαράς. Είναι ο κύριος υπεύθυνος διότι με τις ενέργειες του, τις παραλείψεις του, και τις πράξεις του, είτε με ή χωρίς δόλο, οδήγησε στην σημερινή κρίση την Νέα Δημοκρατία. Παρέδωσε την ηγεσία θέλοντας να γλυτώσει την κριτική για την πολιτική του συντριβή από τον Συριζα. Παρέδωσε την προεδρία σε ένα άνθρωπο που γνώριζε, ότι αυτός ίσως θα μπορούσε να κρατήσει το κόμμα που φυλλορροούσε εξ αιτίας του. Κρύφτηκε από πίσω του. Δείλιασε να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες του για την απόρριψή του ως πρωθυπουργού από το σύνολο του Ελληνικού λαού. Ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος καθ’ υποτροπή πρόδωσε το κόμμα του και έβλαψε την Ελλάδα εξαιτίας της άκρατης φιλαρχίας του.

1)Όταν ανέτρεψε την κυβέρνηση Κων/νου Μητσοτάκη με αποτέλεσμα να επανέλθει στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ με τους Παπανδρέου και Σιμίτη, επί των οποίων απαξιώθηκε η κοινωνική και οικονομική συνοχή της Χώρας.

2)Όταν με την ψήφο του ανέδειξε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποτρέποντας την πτώση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

3)Όταν ίδρυσε δικό του κόμμα, την διαβόητη ΠΟΛΑΝ με άλλους αποστάτες και σήμερα στελέχη της ΝΔ. Στη συνέχεια, πέτυχε μέσω της γνωστής διαπλοκής(οικονομικής και ΜΜΕ) να επανέλθει στο κόμμα το οποίο κατηγορούσε (ούτε πεθαμένος θα γυρίσω στην ΝΔ). Ανέλαβε υπουργικό θώκο και ακολούθως στην αρχηγία του, η οποία έληξε άδοξα λόγο της κυβερνητικής του αποτυχίας, ανικανότητας και τέλος της απόρριψης του από το σύνολο του Ελληνικού Λαού. 
4)Η συμπόρευσή του με την σοσιαλδημοκρατία, ασκώντας εξουσία (συγκυβέρνηση) με το ΠΑΣΟΚ, έφερε πολλά οικονομικά δεινά στους Έλληνες και παρέδωσε υποθηκεύοντας την Ελλάδα στους δανειστές τοκογλύφους της. Αυτός μαζί με το ΠΑΣΟΚ είναι οι υπεύθυνοι του οικονομικού και κοινωνικού αφανισμού της μεσαίας τάξης.

5)Είναι ο κύριος υπεύθυνος  της αναρρίχησης του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

6)Ακόμη και τώρα φαίνεται αναμιγνυόμενος στα τεκταινόμενα της διαδικασίας της εκλογής του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, ευελπιστώντας ίσως την επάνοδό του στην αρχηγία και ίσως την πολιτική δικαίωση του.