«Λαέ, εμπρός, μη σκύβεις το κεφάλι, με τα συνδικάτα (ή αριστερά, ή ΚΚΕ κ.λ.π.) αντίσταση και πάλι».

Εκατομμύρια άνεργοι στην φτωχοποιημένη Ελλάδα η αριστερά και η σοσιαλδημοκρατία το βιολί της. Μονότονο, βαρετό και καταθλιπτικό το χρόνιο σύνθημα της μαχόμενης συστημικής αριστεράς και των λοιπόν έμμισθων εργατοπατέρων: «Λαέ, εμπρός, μη σκύβεις το κεφάλι, με τα συνδικάτα (ή αριστερά, ή ΚΚΕ κ.λ.π.) αντίσταση και πάλι».

Η κοινωνία κουράστηκε από τους αριστερούς, έχουν γίνει κάτι σαν τους Δημοσίους υπάλληλους που δε τους αγγίζει κανείς λόγο της μονιμότητας τους και της αυθαιρεσίας του γρηγορόσημου. Η αριστερά είναι κάτι σαν το αλάθητό που έχει ο Πάπας… δογματική με κλειστές της αρτηρίες της από την αθηρωματική πλάκα που έχει συσσωρευτή εδώ και τόσα χρόνια στα αγγεία της λόγο των αγκυλώσεων της. Η ζωή της κρέμεται από μια κλωστή μόλις πάθει το έμφραγμα, δε θα προλάβει να ξεστομίσει ούτε τον αριθμό 166.

Ιδεολογίες οι οποίες έχουν πεθάνει σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο εδώ και χρόνια. Οι συλλογικότητες τέτοιου είδους κόμματων, συνδικάτων κ.τ.λ. πλέον δε προσφέρουν τίποτα χρήσιμο και ωφέλιμο στην κοινωνία. Αντίθετα είναι τα παράσιτα που διαμορφώθηκαν στην μεταπολίτευση για να χειραγωγήσουν, να εξαπατήσουν την μισθωτή εργασία στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αυτοί που με τις πράξεις τους κατέστρεψαν όνειρα γενεών. Οργανωμένα, υπηρέτες ξένων συμφερόντων. Σε αντάλλαγμα εξαργύρωναν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους με την αργομισθία τους, την ασυλία τους στην διαφθορά και την διαπλοκή, την διοικητική και μισθολογική τους ανέλιξη ή ακόμη και σε γαλαντόμες θέσεις εξουσίας του Κράτους. Από εκεί βγήκε και η έκφραση «ξέρεις ποιος είμαι εγώ». Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα που ακόμα υπάρχουν και διοικούν τα Σοβιέτ και οι εκπρόσωποι τους.

Η θεωρία της μεταπολίτευσης, περί της ισχυρής συλλογικής οντότητας η οποία θα αναλάβει να λύσει για λογαριασμό του Λαού τα προβλήματά του, εκ του αποτελέσματός αποδείχθηκε η μεγαλύτερη απάτη του σοσιαλιστικού ιδεώδους. Είναι αυτοί που σκόπιμα, με διάφορους τρόπους, κατέστρεφαν την ανάπτυξη της οικονομίας, την πρωτογενή παράγωγη, την αγροτιά, την βιοτεχνία, και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Υιοθέτησαν την διαφθορά και την διαπλοκή, συγκεντρώνοντας εξουσία που δε τους αναλογούσε, λειτουργώντας ως υπάλληλοι της πλουτοκρατίας και την ολιγαρχίας, περνούσαν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων. Ηγέτες γαντζωμένοι στην καρέκλα της εξουσίας με την δήθεν πρόφαση της υπεράσπισης του λαού και του βιοτικού  του επιπέδου. Απομεινάρια του σοσιαλιστικού ιδεώδους έχουν μάθει σε κάθε ευκαιρία που βρίσκουν ακόμη και τώρα να πλούτιζουν εις βάρος του Ελληνικού λαού και της Ελλάδος. Είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την σημερινή αθλία κατάσταση της Χώρας μας.

Όποιες χώρες είπαν ΌΧΙ στους Μαρξισμούς, στους Μπολσεβικισμούς, στους Ναζισμούς, στους Φασισμούς και δεν βασίζονταν σταθερά στο μοτίβο του ολιγαρχικού κοινοβουλίου και περί της θεωρίας της συλλογικότητας πρόκοψαν και ευημερούν τα Κράτη και οι λαοί τους.  Όσες χώρες βασίστηκαν στην συλλογικότητα της σωτηρίας της σοσιαλδημοκρατίας, υπηρέτησαν σε αυτές ηγέτες ξένων συμφερόντων ή από τον κομματικό σωλήνα και υπέστησαν με το πέρασμα του χρόνου, εξευτελισμό τα οράματα τους για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Η σημερινή Ελλάδα πρέπει να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της σοσιαλδημοκρατίας, απορρίπτοντας το αποτυχημένο αυτό μοντέλο. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο Καποδίστρια να οργανώσει το Κράτος και τις δομές του. Να εφαρμόσει το μεικτό σύστημα άμεσης δημοκρατίας. Εκλογή ηγεσίας, κλήρωση ελεγκτών και ανεξαρτησία εξουσιών. Πρέπει να επιβάλει τον διαχωρισμό των ελεγκτικών μηχανισμών των εξουσιών, των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του ατόμου-πολίτη, με τα δικαιώματα-υποχρεώσεις της οργανωμένης κοινωνίας, την οποία οι δυτικές κοινωνίες, αποκαλούν Κράτος.

Η Ελληνική Κοινωνία πρέπει να περάσει από το ολιγαρχικό, κομματικό, παρασιτικό, υδροκέφαλο, ρουσφετολογικό και διεφθαρμένο κράτος, στη κοινωνία της αλληλεγγύης, της συμμετοχής αλλά και του ελέγχου από τους πολίτες, της ηθικής, της τιμιότητας, της δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας, της αξιοπρέπειας και των υψηλών προσδοκιών.