Ένα νέο τρόπο αντιμετώπισης της δυσαρέσκειας του Ελληνικού λαού,
απέναντι στην κυβέρνηση Συριζα – Ανελ,
έχει βρει η Κυβέρνηση του Αριστερού Μνημονίου του Τσίπρα και του αναγκαίου
καλού των Ανελ του Καμμένου. Στηρίζουνε την κινητοποίηση των Συστημικών Μνημονιακών
Συνδικαλιστών της ΓΣΣΕ – ΑΔΕΔΥ κ.λπ.
Συντεχνιών. Γίνετε να είσαι η κυβέρνηση που ασκεί πολιτική εξουσίας, ενάντια
και απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων
και συγχρόνως να είσαι και υπέρ των εργαζομένων;
Γιατί γίνετε αυτό; Το δέχονται οι εργαζόμενοι; Το δέχεται ο ελληνικός λαός;
Ο Συριζα με τις συνιστώσες και τα κινήματα του, που υποτίθεται ήταν μαζί, πάντα
και στήριζε τους εργαζόμενους της μισθωτής εργασίας και τις ευάλωτες
οικονομικές ομάδες του πληθυσμού. Στην πραγματικότητα ήταν πάντα μόνο με τους συστημικούς έμμισθους
συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ –ΑΔΕΔΥ και των άλλων συντεχνιών, που βρίσκουν καταφύγιο
πάντα στην εκάστοτε εξουσία που θα τους διασφαλίσουν τα κεκτημένα τους. Και
αυτοί ως αντάλλαγμα προσπαθούν να τους διατηρήσουν στην εξουσία παραπλανώντας
και αποπλανώντας τον ελληνικό λαό. Το πελατειακό κομματικό και συντεχνιακό
κράτος των αργόμισθων εν δράση. Σε αυτό το απεργιακό κατεστημένο συμμετέχει και
στηρίζει ο Συριζα ως πρωτεργάτης, καπελώνοντας και ευτελίζοντας την απεργία,
την διαδήλωση και τα αιτήματα της. Αυτό
άλλωστε θέλουν και επιθυμούν οι μόνιμοι, αργόμισθοι εργατοπατέρες. Όλοι μαζί θα
διαδηλώσουν και θα στηρίξουν την κυβέρνηση, στην δήθεν διαπραγμάτευση της με
τους δανειστές της. Ο Συριζα είναι στην θέση πλέον του πολιτικού φορέα εξουσίας
που διαμορφώνει τους κανόνες του πελατειακού κράτους με τους συστημικούς
συνδικαλιστές και τις συντεχνίες τους. Μια απεργία και μια διαδήλωση, που η
λογική λέει, ότι έπρεπε να γίνει την ημέρα κατά την οποία ψηφιζόταν στην
ολομέλεια της Βουλής, τα προαπαιτούμενα, ώστε να υπάρξει η ανάλογη πίεση του
λαού προς την αριστερή κυβερνητική πλειοψηφία, με αποτέλεσμα την αποτροπή και
την απόσυρση τους. Αντί αυτής έγινε
συγκέντρωση διαμαρτυρίας των Ποντίων για μια προσωπική δήλωση ενός υπουργού, σε
ένα ζήτημα εκ των ων ουκ άνευ. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση κατάφερε να
περάσει τα προαπαιτούμενα μέτρα χωρίς να είναι πρώτη είδηση και χωρίς καμιά
αντίδραση του λαού.
Όμως η βουβαμάρα του κόσμου συμπιέζει την οργή, τον θυμό, και την
αγανάκτηση του. Αυτή η συμπίεση εάν θα συνεχιστεί θα εκδηλωθεί κάποια στιγμή
ανεξέλικτα και αυτός είναι ο φόβος της σημερινής Αριστερής Μνημονιακής
Κυβέρνησης και των Μνημονιακών Εργατοπατέρων.
Με την απεργιακή κινητοποίηση και διαδήλωση ευελπιστούν ότι θα
αποσυμπιεστούν τα αρνητικά συναισθήματα προς την Αριστερή κυβερνητική εξουσία
και στην χρόνια απραξία των Συνδικαλιστών κερδίζοντας ξανά, πολύτιμο χρόνο. Μια
ακόμη παραπλάνηση του λαού από την Μνημονιακή Αριστερή Κυβέρνηση με την βοήθεια
των Συστημικών Μνημονιακών Συνδικαλιστών
της ΓΣΣΕ – ΑΔΕΔΥ κ.λπ. Συντεχνιών. Είμαστε η μόνη χώρα που λειτουργούν
και εξουσιάζουν ακόμα τα «Λενινιστικά Σοβιέτ» προετοιμάζοντας τον ελληνικό λαό
με την εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου για ένα «Σταλινικό Γκούλαντ».
Η Αριστερή Κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Τσίπρα κάνει την δουλειά της,
εκπροσωπεί και προστατεύει δια της
"νόμιμης" οδού, τα ίδια
συμφέροντα με την προηγούμενη κυβέρνηση. Ταΐζοντας τον Ελληνικό Λαό τα
περισσευούμενα ψίχουλα με τα οποία τον
τάιζαν και όλα τα προηγούμενα χρόνια, προκειμένου να τον έχουν φρόνιμο,
απονευρωμένο και αποχαυνωμένο.
«Αντιπολίτευση έχει αυτή η χώρα; Που στο καλό είναι; Ρε τι τραβάει η Ελλάδα
και ο Ελληνικός λαός»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου